Hoe komen we uit deze crisis?

Maslow wist het wel: de weg uit de crisis

Omdat overal de survivalmodus aanstaat, is iedereen terug bij het begin. We zijn eigenlijk weer onderin de piramide van Maslow terecht gekomen. Je weet het misschien nog wel: de hiërarchie van de vijf behoeften van ieder mens. Met onderin de lichamelijke basisvoorwaarden. En op de tweede laag de fysieke veiligheid en economische zekerheid. Als dat lekker loopt, worden sociale contacten, waardering en erkenning belangrijk. Met in de top van de piramide: zelfrealisatie. Ontwikkeling van je volledige potentieel.

Zelftranscendentie

Maar wist je dat Maslow aan zijn theorie nog een zesde laag toegevoegd heeft? De behoefte aan zelftranscendentie. Want wat motiveert je nog, als je alles voor jezelf goed hebt geregeld, als je alles al hebt bereikt? Dan komt het er op aan, dat je anderen kunt helpen. Je kunt je eigen welzijn delen met je omgeving. En daarmee een waardevol onderdeel vormen van de maatschappij en het collectief bewustzijn.

Collectieve intelligentie

Ook al schieten we momenteel in thuisisolatie als een stuiterbal van onder naar boven in de piramide, die beweging kan ook van waarde zijn. We leren zo omgaan met constante veranderingen. In het onderzoeken van wat we belangrijk vinden, zullen nieuwe krachten ontstaan. In het besef dat de grenzen van onze eigen cognitieve capaciteiten zijn bereikt, verbinden we met anderen. Heel wat van de problemen die op ons afkomen, kunnen wij als individu niet meer aan. Hiervoor zal onze collectieve intelligentie op basis van ieders ervaring en kennis het enige echte antwoord zijn.

Hoe komen we uit deze crisis?

Is het een survival of the fittest? Darwin zou gezegd hebben:

Constant in beweging

In de huidige veranderende wereld is verandering de enige constante. Mensen zitten (bijna) stil thuis en medewerkers hebben behoefte aan echte verbinding en zingeving. Thuiszitten maakt zichtbaar, doet ons waarderen wat er echt toe doet: relaties. Eigenlijk is het dus juist goed om nu met elkaar aan de slag te gaan en de organisatie in beweging te krijgen.
• Wat moeten we tijdens de crisis doen om eruit te komen?
• En wat gaan we na de crisis (anders) doen? 
• Is het dan weer ‘business as usual’ of is de wereld structureel veranderd?

Stilstand is achteruitgang; voor een bedrijf is deze uitzonderlijke periode heel belangrijk:


• Voor communicatie naar en verbinding met je medewerkers.
• Voor het wij-gevoel, samen sterk, voor en door elkaar.
• Om vertrouwen te bouwen en zekerheid te bieden.


Je wilt je medewerkers fit houden en in beweging brengen, waar alles en iedereen meer en meer stilvalt. Want als je daar over een paar maanden pas weer aan kan beginnen, dan wordt de schade nog veel groter. Dus maak je teams klaar, dat wanneer de wind draait en je deze weer in de zeilen krijgt, je direct weer kunt gaan varen. Ga op zoek naar de krachten en sterktes van je organisatie, naar alles wat leven geeft. Naar wat echt belangrijk is.  Door te vragen: wat zij waarderen, waar ze dankbaar voor zijn; waar ze naar verlangen en waar ze meer van zouden willen hebben.

Deel op Linkdin
Deel op Facebook
Deel op Twitter